In juli vertrekt de 81-jarige Leon De Schepper nog eens op werkbezoek naar Congo. Hij weet zelf niet precies of het zijn 53ste of 54ste bezoek is. Hij gaat er de komende twee maanden voertuigen en machines herstellen. Intussen geeft hij daar ook nog les aan leerlingen in technische opleiding. Leon is al jaren een eenmans-NGO. Dat geeft hem faciliteiten bij het versturen van materiaal.
Terwijl veel mensen druk bezig zijn met plannen te maken voor hun komende vakantie bereidt Leon De Schepper zich al enkele maanden voor op zijn volgend bezoek aan missieposten in Congo. De afgelopen 39 jaar was hij er al meer dan vijftigmaal op werkbezoek. Er waren enkele jaren bij dat hij niet op bezoek ging (geen coronajaren) maar het jaar daarop ging hij dan tweemaal.
Pikdorser
Aan de basis van het verhaal van Leon De Schepper ligt een pikdorser. “Het was in het begin van de jaren tachtig dat ik het bezoek kreeg van een pater uit de missiepost van Lubumbashi. Die was op zoek naar een nieuwe of goede tweedehandse pikdorser om in de missiepost de mais (meer dan 25ha) af te rijden. Ik heb een goede tweedehands machine gevonden en die aan hem verkocht.
De machine moest gedeeltelijk gedemonteerd worden om de overtocht naar Congo te kunnen maken. Ik kreeg regelmatig telefoontjes van uit Lubumbashi dat ze de pikdorser niet aan de praat kregen. In 1982 heb ik ze dan beloofd dat ik zelf op bezoek zou komen om hem te herstellen.
Ik zocht iemand om in 1983 met mij mee naar Congo te gaan maar er waren weinig gegadigden. Mijn neef Boudewijn moest ik het niet vragen: die stelde meteen zelf voor om mee te gaan. Boudewijn kwam na een maand terug en ik bleef er twee maanden. In de tijd dat we er waren hebben wij verschillende voertuigen en machines hersteld”, vertelde Leon.
Twee problemen
Leon en Boudewijn stelden al snel vast dat er bij de meeste machines en voertuigen slechts kleine problemen waren die gemakkelijk konden worden opgelost, alleen de kennis ontbrak bij de technici.
“De missiepost kampt met twee belangrijke problemen. Zij hebben een eigen school waar ook een technische opleiding wordt gegeven. Jammer genoeg hebben zij daar vooral oudere leerkrachten die de kans niet hebben om zich bij te scholen in de moderne technieken. Daarom geef ik daar ook soms wat technische vakken met modern materiaal.
Er studeren jaarlijks goede technici af maar die blijven niet in de streek hangen. Zij zoeken plaatsen waar ze met hun kennis meer kunnen verdienen. Daarom moet de missiepost steeds herbeginnen met het opleiden van technici”, ging Leon verder.
Kilometers
Tijdens zijn verblijf in Congo legt Leon duizenden kilometers af. De missiepost in Lubumbashi is zijn thuisbasis. Van daaruit vertrekt hij naar andere Missieposten.
“Tijdens een van mijn verblijven in Congo moesten wij met onze vrachtwagen bij een andere missiepost een defecte tractor ophalen. Dat was een verplaatsing van 650 km. Wij konden gelukkig de tractor ter plaatse herstellen. De wegen zijn er zo slecht dat een tractor op een camion vervoeren onmogelijk is.
Onderweg is de tractor enkele malen in panne gevallen. Met wat improvisatie en wat technische kennis hebben wij hem kunnen herstellen en naar de missiepost kunnen brengen. Dergelijk ervaringen leren mij wel dat je steeds alaam moet meenemen op verplaatsing en dat je ook moet kunnen improviseren.”
Lachen
Leon heeft de afgelopen 39 jaar al heel wat meegemaakt. Zo vond hij tijdens een van zijn bezoeken op een avond bij zijn thuiskomst een cobraslang voor zijn deur. Hij is rustig gebleven en heeft het dier buiten gemept.
“Ik heb in Congo al veel kommer en kwel meegemaakt maar er zijn ook veel momenten waarop ik samen met de andere leden van de missiepost veel heb gelachen. Ik heb in de loop der jaren een ruime kennissenkring opgebouwd die vertakkingen heeft over een groot deel van de wereld. Als mijn gezondheid het toelaat wil ik de komende jaren nog enkele malen op werkbezoek gaan naar Congo”, besloot Leon zijn verhaal.
Lees hier meer over onze Adegemse “Mécanicien sans frontières”!