Vrijdag was het officieel de laatste schooldag voor Magda De Coninck (63). Vanaf nu is ze met pensioen en zij heeft geen schrik om in een zwart gat te vallen. Zij blikte voor ons tevreden terug op haar lange loopbaan op de Kruipuit. Magda is een van de weinigen die kan zeggen dat ze geen enkele dag in die lange carrière tegen haar zin aan een schooldag is begonnen.
“Toen ik in 1982 als onderwijzeres afstudeerde heb ik, voordat ik op de gemeenteschool op de Kruipuit begon, enkele interims gedaan. Officieel gaf ik turnles in alle klassen. Hoewel ik een volledige dagtaak had werd ik in het begin maar voor een halve betaald. In de gemeenteschool zaten er toen 45 leerlingen.
Naast hoofdonderwijzer Firmin Ginneberge, die ook de administratie van de school bijhield, werden Hendrik De Schepper, Tine Notteboom en Claudine Schelstraete mijn collega’s. In die periode zaten de leerlingen in drie graadsklassen.
Er deden in die periode geruchten de ronde over een mogelijke fusie van De Kruipuit met de lagere school in Oostwinkel. Firmin Ginneberge drong er bij het gemeentebestuur op aan om op de Kruipuit met kleuterklassen te beginnen. De toenmalige schepen van Onderwijs Remi De Jaeger en burgemeester Jean Rotsart de Hertaing schaarden zich achter zijn voorstel en dat werd de verzekering van het voorbestaan van ons schooltje.
Toen Firmin het statuut van directeur kreeg moest hij in zijn 5de en 6de leraar een aantal uren per week minder lesgeven. Ik vulde die vrijgekomen lesuren in. Sindsdien heb ik altijd lesgegeven aan de leerlingen van het 6de leerjaar”, begon Magda haar terugblik op haar loopbaan.
Grote klassen
Dat ons onderwijs met zijn vele reglementering nu beter is dan vroeger is iets waar men bij Magda niet moet mee afkomen. Zij verwijst naar de ranking van het onderwijs:
“Vroeger behoorden wij tot de top, nu zijn wij nog een middenmoter. Het onderwijs is in de loop der jaren veel geëvolueerd. Vroeger was lesgeven de hoofdtaak van een onderwijzer. Nu komt er zoveel administratie bij kijken dat dit ten nadele van het onderwijs gaat. Men spreekt nu van te grote klassen als er meer dan 20 leerlingen in de klas zitten.
Onze school is in de loop der jaren sterk gegroeid. Ons leerlingenaantal schommelt nu tussen de 170 en de 180. In de periode dat wij graadsklassen hadden, zaten er in mijn klas van het 5de en 6de leerjaar 36 leerlingen. Ik moest mijn aandacht verdelen tussen de 2 klassen. Wij maakten er een erezaak van dat kinderen die van bij ons de overstap maakten naar het secundair onderwijs er geen slecht figuur sloegen”, ging Magda verder.
Dichter bij leerlingen en ouders
Door het stijgen van het aantal leerlingen is ook het lerarenkorps en de omkadering gegroeid. Nu zorgen zij met 25 mensen dat het goed draait in de school. Kleinschaligheid ziet men op de Kruipuit als een extra troef in het onderwijs.
“Meestal om besparingsredenen worden kleine scholen gesloten of verplicht om te fuseren. Ik ben ervan overtuigd dat een kleine school extra troeven heeft. Door onze kleinschaligheid staan wij veel dichter bij de leerlingen en hun ouders. Daardoor zien wij sneller als er kinderen met problemen zitten en kunnen wij hen en hun ouders een helpende hand reiken. De ouders voelen zich ook veel meer betrokken bij de school. Samen kunnen wij veel meer doen in het belang van de leerlingen”, vervolgde Magda haar terugblik.
Dichter bij de natuur
Respect voor elkaar en voor de natuur was bij de school op de Kruipuit al een standaardregel nog voor er van hogerhand in die richting voorschriften kwamen.
“Al jaren proberen wij onze school dichter bij de natuur te brengen. Wij waren een van de voorlopers van de openluchtklassen en onze infrastructuur gaat in dezelfde richting. Onze leerlingen genieten van de bosklassen, zeeklassen en andere uitstappen in onze eigen regio maar doen er ook veel kennis mee op.
Ik heb hier 41 jaar voor de klas gestaan en heb geen moment spijt gehad dat ik voor het onderwijs heb gekozen. Mee kunnen bouwen aan de toekomst van de kinderen heeft mij altijd grote voldoening geschonken. Er treedt nu een nieuwe fase op in mijn leven, maar ik al mij altijd verbonden voelen met de school. Als zij mijn hulp nodig hebben kunnen zij nog altijd op mij rekenen”, besloot Magda haar terugblik.
Ideale collega
Directeur Manu Buysse kwam een twintigtal jaar geleden aan het hoofd van de school. Hij heeft zich de overstap naar de Kruipuit nooit beklaagd. “Ik heb hier een school gevonden waarbij het lerarenkorps en de ouders samenwerken in het belang van de kinderen. Magda was de eerste persoon die ik hier ontmoette. De manier waarop zij in het onderwijs stond en haar zin voor humor maakten haar voor mij een ideale collega.
Zij ook een zevental jaren co- directeur geweest, maar de gezondheid heeft ook zijn rechten. Ik vond het jammer dat zij op een bepaald moment moest afhaken als directeur. Samen met de rest van het lerarenkorps vormden wij een goed team.
Dat Magda ook door de leerlingen gewaardeerd wordt, werd bewezen door de vele lovende berichten die voor Magda binnenliepen. Met Magda verdwijnt de laatste van de pioniers van deze school.
De ganse school wenste je nog vele gelukkige jaren, maar wij hopen toch nog regelmatig iets van je te horen”, besloot directeur Buysse zijn dankwoord aan Magda.