Wij zijn amper vier maanden in 2022 en cybercriminelen hebben in onze gemeente al voor meer dan 100.000 euro buitgemaakt.
Om de mensen te waarschuwen tegen cybercriminelen en hun praktijken organiseerde het Buurtinformatienetwerk (BIN) Maldegem dinsdagavond een informatieavond in de concertzolder van Oud Sint-Jozef. Gastsprekers waren inspecteur Danny De Visscher en esthetisch hacker Marc Huyghebaert.
Uit het onderzoek en het cijfermateriaal van de PZ Maldegem blijkt volgens inspecteur de Visscher dat de cybercriminaliteit in 2017 aan haar opmars begonnen is. Daarbij zijn oplichting via internet, informaticafraude, valsheid in informatica, hacking en data- en informaticasabotage de meest voorkomende vormen van cybercriminaliteit. Van iedere vorm gaf de inspecteur enkele voorbeelden. De grootste boosdoener is de oplichting via internet.
In onze gemeente liep de buit van de criminelen in 2017 op tot 35.074 euro. In 2018 liep dat bedrag al op tot 147.528 euro en in 2019 bereikten we een eerste piek van 730.467 euro. In 2020 steeg dat bedrag naar 778.890 euro. Vorig jaar daalde het bedrag tot 445.227 euro en voor 2022 staat de teller momenteel rond de 100.000 euro.
Ethisch hacker Marc Huyghebaert had het in het eerste deel van zijn uitleg over de manier waarop cybercriminelen tewerk gaan en hoe zij gebruikmaken van de informatie die wij hen verstrekken zonder dat wij dat zelf beseffen.
Uw computer en ander mediamateriaal degelijk beschermen tegen cybercriminelen is volgen de heer Huyghebaert een absolute noodzaak geworden, maar dat is niet voldoende. Hij wees erop dat criminelen via verschillende kanalen aan wegen komen om in de bestanden op onze computers, smartphones en ander mediamateriaal binnen te dringen en schade aan te richten.
Wij kunnen dat volgens de ethisch hacker voor een belangrijk deel voorkomen door in onze sociale mediacontacten en onze toestellen zo weinig mogelijk persoonlijke gegevens prijs te geven. Het is volgens hem ook belangrijk dat wij, als wij een mailbericht krijgen, goed uitkijken voordat wij dat bericht openen en dat wij nagaan of het e-mailadres of het opgegeven adres van de firma of van de dienst klopt.
Bij veel van de dubieuze berichten die op ons afgevuurd worden kunnen wij ook veel opsteken uit de aanspreektitel en het taalgebruik: die teksten zijn vaak via de computer naar het Nederlands vertaald en die vertalingen bevatten soms vreemde uitdrukkingen.
Als men dergelijke zalen tegenkomt is het best die berichten te verwijderen zonder ze te openen. Als men aan een bericht twijfelt neemt men het best telefonisch contact op met de afzender om zich te vergewissen van de juistheid van de herkomst van het bericht of de foto.
Het is volgens de heer Huyghebaert gevaarlijk om te klikken op linkjes in berichten waarvan de afzender een onbekende is. Ook het openen van foto’s van afzenders die men niet kent kunnen gevaarlijk zijn: die foto’s kunnen ervoor zorgen dat de verzender, zonder dat u het weet of merkt, in het bezit komt van uw persoonlijke gegevens.
Wij moeten er volgens de heer Huyghebaert van bewust zijn dat 100% beveiliging niet bestaat, maar we kunnen er zelf wel voor zorgen dat de cybercriminelen het bijzonder moeilijk krijgen om hun slag te slaan.