Op en rond het graf van ouders zal geen kruid staan. Daar zorgt Marleen bij haar regelmatige bezoeken voor.
Het onbekommerde leven van Marleen Braet veranderde in 2019 in enkele dagen in een nachtmerrie. Eerst stierf haar pa Roger (93) en 4 dagen later overleed haar echtgenoot Noël Ballegeer (63). Op 4 januari 2020 kreeg ze dan nog het bericht dat haar jongste broer Freddy plots was overleden. Het verlies van haar drie geliefden is na twee jaar nog lang niet verwerkt. Zij kijkt dan ook op tegen de periode van Allerheiligen.
Nadat zijn echtgenote Aline Vandevoorde was overleden bleef Roger Braet alleen in hun woning wonen. Zijn dochter Marleen en haar echtgenoot Noël stond dag en nacht klaar om het Roger in de herfst van zijn leven zo aangenaam mogelijk te maken. Toen werd het maart 2019. “Mijn pa kreeg een beroerte en had verzorging nodig. Van het ziekenhuis of rusthuis wou hij niet weten. Mijn man en ik hebben dan de zorg voor pa op ons genomen. Noël bleef ’s nachts bij pa slapen en overdag was ik er.
Er volgenden nog enkele kleine beroertes en op 30 oktober overleed pa. Samen met de broers en zussen bereidden wij de uitvaart voor. Toen wij op 3 november na een bezoek aan vrienden thuiskwamen ging Noël naar de slaapkamer. Toen ik een paar minute later ging kijken lag hij uitgestrekt op het bed geveld door een hartfalen. De hulpdiensten konden niets anders doen dan de dood vaststellen. Toen stond mijn wereld stil. Ik wou alleen slapen en niet meer wakker worden”. De wereld draait verder en bij het overlijden van iemand moeten er praktische zaken geregeld worden.
Automatische piloot
“Met de steun van mijn huisarts mijn jongste broer en jongste zuster en mijn soulmate Rita probeerde ik de draad weer op te pikken. Ik leefde gewoon op automatische piloot. Ik heb alle administratieve verplichtingen en de voorbereiding van de uitvaart zelf gedaan. Ook na begraving van mijn man ben ik nog een tijdje op automatische piloot blijven leven. Slechts enkele mensen konden op dat moment tot mij doordringen. Ik besefte dat ik mijn leven weer op het spoor moest krijgen maar dat ging met ups en downs.
Nieuwe slag
Toen ik op 8 januari een telefoon kreeg uit Brussel dacht ik dat het mijn jongste broer was die mij woe opbeuren. In plaats van mij op te beuren kreeg ik het nieuws dat mijn jongste broer plats overleden was. Opnieuw een slaag die mijn gemoed nog meer onder nul bracht. De donkere dagen van oktober en november 2019 kwamen weer voor mijn geest. Er kwamen veel mensen op bezoek maar het liefst was ik alleen met mijn verdriet”, ging Marleen verder.
Alleen
Wij zijn nu 2 jaar verder is het verlies van haar drie geliefden nog niet te boven. “Alle dagen denk ik aan mijn pa mijn man en broer en tijdens mijn dagelijks werk word ik er steeds aan herinnerd dat sommige zaken die ik nu moet doen vroeger door mijn man werden opgeknapt. Ik krijg veel bezoek en ik word bij veel mensen uitgenodigd. Dat verzet mijn zinnen en ik geniet ervan als ik er ben. Maar als ik thuiskom en het licht aansteek is het eerste wat ik zie de urne met de as van mijn man. Dan sta ik daar weer moedeloos en alleen en komt alles weer boven”.
Donkere periode
Er komt voor Marleen een donkere periode aan. Ze zal tijdens haar bezoeken aan het kerkhof mensen tegenkomen die haar willen steunen in die moeilijke dagen.
“Ik moet verder met mijn leven en ik ben ervan overtuigd dat iedereen het beste met mij voor heeft maar ze kunnen zich niet voorstellen hoe sommige goed bedoelde raadgevingen bij mij binnenkomen. Er zijn in deze donkere periode slecht enkele mensen bij wie ik rust en geborgenheid vindt”, besloot Marleen haar verhaal.