Na 33 jaar waarvan 18 jaar als schepen verdwijnt Boudewijn De Schepper (74) van het politiek toneel. Hij was de man die nooit zijn stem verhief en af en toe voor een straaltje humor zorgde tijdens de lange vergaderingen.
Vorige week donderdag heeft Boudewijn De Schepper (CD&V) zijn laatste online gemeenteraadszitting bijgewoond. Vanaf 1 februari is hij politieker af. In een zwart gat zal hij niet vallen. Er ligt nog veel opkuis te wachten op zijn bedrijf. Hij zal nu ook meer tijd hebben om zijn museum uit te bouwen en te converseren met de vogels.
“Het was in 1988, nadat ik twee protestacties organiseerde (voor extra openbare verlichting in mijn straat en verkeerslichten op de Expresweg), dat de toenmalige secretaris van CVP Maldegem, Richard Cromheecke, mij aansprak om op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen te staan.
Ik kreeg de 17de plaats op de lijst en haalde 927 voorkeurstemmen binnen. Daarmee behaalde ik op een na de meeste stemmen van de Adegemse kandidaten.
De goede verkiezingsuitslag werd beloond met een schepenambt, Openbare Werken en Landbouw. Om de 2 jaar moesten ze mij drie weken missen omdat ik dan samen met mijn neef Leon herstellingswerken ging uitvoeren in missieposten in Congo.”
Rechtlijnig
“Na het lager onderwijs ben ik in het bedrijf van mijn vader begonnen en heb ik dat later verdergezet. Al mijn kennis en levenswijsheid heb ik daar opgedaan. Als kersverse schepen had ik mij voorgenomen om rechtlijnig te zijn en dat ben ik altijd gebleven. Als schepen had ik een goede verstandhouding met het personeel. Wij hebben in die periode zelfs minister Olivier naar Maldegem gehaald om in een dossier van Openbare Werken ons gelijk te halen”, begon Boudewijn zijn verhaal.
Na 18 jaar kwam er een einde aan de loopbaan van schepen De Schepper. Omdat hij in dienst staan van de mensen heerlijk vond, bleef hij in de gemeenteraad zetelen.
Veranderd
“Ik ervaarde al snel dat je als gewoon raadslid weinig of geen informatie krijgt van het schepencollege over de dossiers. Dat was niet de enige verandering. Onze partij raakte de volstrekte meerderheid kwijt en de gezellige sfeer die er altijd tussen de raadsleden van alle partijen was maakte plaats voor een grimmiger sfeer waar bij discussies meer op de persoon dan op het dossier werd gespeeld. Ik heb daar niet aan meegedaan.
Regelmatig probeerde ik de spanning te breken door een vogelgeluid te laten klinken of door op een ludieke manier tussen te komen. Toen door de coronacrisis de raadszittingen en commissievergaderingen online moesten gebeuren was het voor mij voldoende geweest. Ik hoop dat, in het belang van de gemeente, de sfeer binnen het schepencollege en tussen de meerderheid en oppositie snel verbetert”, besloot Boudewijn zijn verhaal.
Vogelfluisteraar
Boudewijn is ondertussen al enkele jaren met pensioen maar knapt nog wel kleine klusjes op. Tijd om zich te vervelen zal hij niet hebben: als loonwerker heeft hij de afgelopen jaren zoveel zaken verzameld dat hij jaren nodig zal hebben om alles te ordenen. Ook zijn museum met vlinders, insecten en herinneringen aan Congo zal hij nu kunnen uitbreiden.
Als loonwerker was hij altijd in de natuur. In de loop der jaren heeft hij zich ontpopt tot vogelfluisteraar. Hij kan de geluiden van alle dieren die bij ons in vrijheid leven nabootsen. Hij is daar zo goed in dat de dieren, ook roofvogels, tot op zijn hand komen. Hij zal de komende jaren ook verder op zoek gaan naar restanten uit de beide oorlogen die in onze regio nog in de grond zitten.