Vóór het begin van de wedstrijd tegen kampioen Destelbergen nam SVK Maldegem afscheid van Jeroen Calsijn, de speler die gedurende 17 seizoenen de rood-gele kleuren heeft verdedigd.
Wij ontmoetten deze week Jeroen, die een bachelor sportmanagement behaalde op de Maldegemse sportdienst in de sporthal Meos. Voor ons blikte Jeroen terug op zijn sportieve loopbaan.
“Voetballen is mij met de paplepel ingegeven: ik was pas 5 jaar toen ik mij aansloot bij Excelsior Balgerhoeke. Daar speelde ik kampioen met de preminiemen. Ik was ook een van de vele jongeren die op tienjarige leeftijd de kans kregen om deel uit te maken van de uitgebreide jeugdkern van Club Brugge. Daar heb ik sportief veel bijgeleerd en heb ik ook mooie tijden beleefd. Ik mocht meespelen in internationale tornooien.
Toen ik 17 jaar was, kwam er een einde aan mijn verhaal bij Club Brugge en vond ik onderdak bij KSK Maldegem. Mijn sterke fysiek en spelinzicht kwamen mij goed van pas, want ik kreeg een vaste stek als middenvelder die zowel bij de aanvallers als bij de verdedigers aanleunde.
Meestal scoorde ik één doelpunt per seizoen. Er was een seizoen waarin ik vijf keer scoorde. De laatste jaren ben ik een positie gezakt en speelde ik in de verdediging.
Ik heb het geluk gehad dat ik in al die jaren geen zware kwetsuren heb opgelopen. Daardoor heb ik ongeveer 350 wedstrijden in het eerste elftal kunnen spelen. Ik speelde mee kampioen in 2de provinciale en maakte ook de onverwachte promotie naar nationale mee.
Het is niet altijd zonneschijn geweest bij SK: ons verblijf in de nationale reeksen luidde ook onze mindere periode in. Toen heb ik er, na een aanbieding van Sparta Petegem, even aan gedacht om de club te verlaten, maar omdat het bestuur van SK toen een nieuw project opzette waarin gekozen werd voor de jeugd ben ik gebleven.
Wij zijn teruggevallen naar 2de provinciale en het is niet gemakkelijk om in die reeks te promoveren. Ons huidige seizoen heeft ook niet gebracht wat spelers en bestuur ervan verwacht hebben.
Na een zwakke start kenden we een korte heropleving, maar door kwetsuren, spelers uit vorm en enkele ongelukkige nederlagen in de laatste minuten ging het opnieuw bergaf. Het was een seizoen om snel te vergeten.
Ik stop nu met voetballen en heb voorlopig geen ambitie om iets te doen in het voetbal. Als de ploeg mijn hulp kan gebruiken voor een activiteit kan hij zeker op mij rekenen. Voor de rest ga ik recreatief fietsen, voetballen bij Borussia Vake en padel spelen”, deed Jeroen zijn verhaal.